Княжацкі церам (хорам) — помнік архітэктуры старажытнарускага перыяду Гродзенскай школы дойлідства. Збудаваны хорам у другой палове XII ст.. Знаходзіўся на тэрыторыі Старога замку ў Гродне. Да нашага часу захаваліся рэшткі церама.
== Адкрыцце ==
Вялікі будынак з плінфы знойдзены падчас раскопак Ю. Ядкоўскага. Хорам быў узведзены ў самай непрыступнай частцы замка. Як і Ніжняя царква, церам з вонкавага боку быў упрыгожаны паясамі шліфаваных камянёў. Паколькі будынак размяшчаўся ля сцяны над Нёманам, М. М. Варонін палічыў яго за абарончую вежу. Аднак новыя даследаванні, праведзеныя ў 1981 А. А. Трусавым і П. А. Рапапортам, высветлілі, што меў рацыю першы даследчык — Ю. Ядкоўскі: гэта рэшткі княскага палаца-церама.
Беларускія археолагі А. А. Трусаў, М. А. Ткачоў, А. К. Краўцэвіч у 1985—1987 прадоўжылі вывучэнне ўмацаванняў Старога замка. У 1985 удзел у даследаваннях прымаў ленінградскі археолаг Л. М. Балыпакаў.
== Апісанне. Прызначэнне ==
Ад княжацкага палаца захавалася паўночная частка, вывучэнне якой дало падставу меркаваць, што палац быў 2-павярховы, з перакрыццем па драўляных бэльках. Падмурак будынка складзены з аднаго раду камянёў і бітай плінфы вышынёю 35 — 40 см і апушчаны ў культурны пласт 11 — 12 ст. Сцены зроблены ў тэхніцы роўнаслаёвай муроўкі з плінфы памерам 29,5—31х18—20х4—5 см. На тарцах плінфаў маюцца знакі. Звонку пакладзены рады слаба апрацаваных валуноў. Таўшчыня швоў — 1,5-2 см.
Падчас раскопак выяўлена паўночная сцяна даўжынёю 2,7 м з дзвярным праёмам па цэнтры шырынёю 1,6 м. Пры раскопках будынка знойдзены паліваныя пліткі падлогі XII ст. (у тым ліку і фігурныя), зліткі аплаўленага свінцу (відаць, ад лістоў пакрыцця даху) і шматлікія бытавыя рэчы XII ст.
Першы паверх княжацкага палаца складаўся з 2 памяшканняў — вялікага ў заходняй ча
