
Мікалаеўскі вакзал — колішні чыгуначны вакзал на станцыі Полацк-2 (цяпер «Грамы»).
У 1907 годзе праз Полацк праклалі другую (пасля Рыга-Арлоўскай лініі) чыгуначную лінію – Балагое-Сядлец, якая злучыла Санкт-Пецярбург з Царствам Польскім.
На паўночна-ўсходняй ускраіне, у двух вёрстах ад горада, пабудавалі самастойную станцыю Полацк-II з Мікалаеўскім вакзалам для пасажырскага руху і Балагоўскiм паркам для грузавога. У наш час – гэта грузавы парк Грамы станцыі Полацк.
Яна ставілася да асноўнай станцыі на гэтым кірунку і прылічалася да III класа. На ўсіх станцыях такога класа ўзводзілі прасторныя цагляныя вакзалы, у архітэктуры якіх прысутнічалі элементы польскай готыкі і пампезнасць Еўрапейскага гарадскога стылю мяжы ХІХ-ХХ стагоддзяў (высокія вокны з арнаментыкай, манументальнасць і вычварнасць цаглянага мура).
Мікалаеўскі вакзал быў двухпавярховым і пабіваў сваёй велічнасцю і непаўторнасцю. На ўсіх вакзалах гэтай лініі былі памяшканнi для пошты, лямпавая, дзе свяцільні запраўлялі газай, асобныя службовыя памяшканні каменданта, агента службы руху, тэлеграфіста, зала чакання з круглымі вуцермаркоўскiмi печамі. Яны займалі мала месца і добра сагравалі памяшканне. У Мікалаеўскім вакзале размяшчаўся буфет з драўляным, абсыпаным зямлёй ледніком для захоўвання правізіі. Прывакзальная плошча была выбрукавана каменем.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны вакзал і шэраг чыгуначных збудаванняў былі ўзарваны немцамі. Пасля вайны на яго месцы пабудаваны новы, дзе зараз размяшчаюцца службовыя і падсобныя памяшканні станцыі Полацк.
Да нашых дзён на вул.Чыгуначнай захавалася ў першапачатковым выглядзе каля 8 жылых дамоў таго часу, якія выкарыстоўваюцца па прызначэнні і цяпер. Пры пабудове гэтых дамоў ужываліся незвычайныя для нашага часу цвікі: яны мелі не круглае, а квадратнае сячэнне.
Ад комплексу Мікалаеўскага вакзала засталося і некалькі службовых памяшканняў.