Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Дарава — каталіцкі храм на ўзвышшы па-над Шчарай.
== Гісторыя ==
Вядома, што навагарадскі намеснік Петраш Манцігірдавіч, які займаў гэтую пасаду з 1430 па 1434 даў грошы на пабудову першага драўлянага касцёла ў Дарава. Храм збудавалі ў 1440 на высокім беразе па-над Шчарай, дзе знаходзіцца сучасны касцёл.
9 сакавіка 1618 года рашэннем віленскага біскупскага капітула «…дадзена капу хвоек з маёнтка Лук на касцёл, што будуецца ў Дараве».
Падчас Трынаццацігадовай вайны 1654—1667 храм быў знішчаны. Нешта здарылася і са святаром, бо туды быў накіраваны «камендар».
Вядома, што новы касцёл Узнясення Найсвяцейшай Дзевы Марыі быў адбудаваны ў 1841.
Напярэдадні Першай Сусветнай вайны, сталага пробашча не было. Абавязкі выконвалі розныя ксяндзы з іншых парафій, сярод якіх і беларускі каталіцкі святар Фабіян Абрантовіч.
Напярэдадні набліжэння фронту ў 1915 парафіяне на чале з кс. Казімірам Ёдка знялі званы з вежаў касцёла і ўтапілі іх у Шчары. Пад час баявых дзеянняў вёска разам з касцёлам была знішчана.
У 1926 годзе а. Казімір Ваньковіч здолеў збудаваць капліцу, дзе адпраўляў набажэнствы.
У 1931 у Дараве новы пробашч Станіслаў Шаплевіч. Ён актыўна далучаецца да будовы новага касцёла. Праект храму распрацаваў інжынер з Баранавіч Браніслаў Іванчык. З бетонных нямецкіх бліндажоў мясцовымі жыхарамі высякаюцца блокі на муры касцёлу.
У 1936 годзе згарэла дараўская каплічка. Гэта надало імпэту парафіянам і 15 жніўня 1938 года біскуп Пінскі Казімір Букраба асвяціў храм.
Пасля далучэння Заходняй Беларусі да БССР у 1939 кс. Шаплевіч вымушаны быў хавацца. Яго перахоўвалі мясцовыя парафіяне з розных вёсак і хутароў. З прыходам немцаў да 1942 года Шаплевіч аднавіў набажэнствы ў касцёле, але пасля ізноў вымушаны быў хавацца, бо немцы мелі падазрэнні на яго ў сувязях з Арміяй Краёвай.
Пад час баёў 1944 года савецкія войскі абстралялі касцёл з гармат. Сцены з бліндажоў вытрымалі. (Пад час рэстаўрацыі ў 90-я ў адным з муроў знайшлі неразарваны снарад).
Ксяндза Шаплевіча з прыходам савецкіх войскаў мясцовыя жыхары працягвалі хаваць. НКВД затрымала яго толькі 1 мая 1947 годзе ў в. Літва. Ксёндз быў асуджаны як амерыканскі шпіён да 25 гадоў вязніцы і высланы ў Інту.
У 1956 годзе Шаплевіч вызваліўшыся не з’ехаў у Польшчу, а вярнуўся ў родную парафію. Аднак харам з 1949 года выкарыстоўваўся як склад. Шаплевіч праводзіў набажэнствы ў прыватных дамах і ў капліцы в.Макееўшчына (да 1960). Пасля смерці ксяндза ў 1975 годзе людзі працягвалі патрабаваць вяртання касцёлу. Таму савецкія ўлады паспрабавалі храм знішчыць. 3 жніўня 1986 быў здзейснены падпал, але згарэў толькі дах. Пасля ўлады спрабавалі разбурыць сцены, але муры з нямецкіх бліндажоў не паддаліся.
У 1990 касцёл вярнулі вернікам. Урачыстая рэкансекрацыя храма адбылася 15 жніўня 1992 пры ўдзеле Казіміра Свентака.
Каля храму ўсталяваны бюст а. Шаплевіча.
== Пробашчы парафіі ==
Адам Піянтроўскі (1871—1872)
Стэфан Вайноўскі (?—1904)
Казімір Ваньковіча (1906—1908)
Казімір Ёдка (1911—1915)
Казімір Ваньковіча (пасля 1920-?)
Станіслаў Шаплевіч (1931—верасень 1939, чэрвень 1941—1942, далей падпольна да 1947 і паўпадпольна 1956—1975)
Ежы Мазур (15 жніўня 1992—1996)
Ян Глінка (26 чэрвеня 1996—дасюль)
== Літаратура ==
Харэўскi, С. В. Культавае дойлiдства Заходняй Беларусi 1915—1940 гг. — Вiльня: ЕГУ, 2008. ISBN 978-9955-77-13-9, с. 88-89.
== Спасылкі ==
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (Дарава)
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (Дарава) на сайце Radzima.org
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (Дарава) на сайце Глобус Беларусі (руск.)
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (Дарава) на сайце Catholic.by (бел.)
Гісторыя Дараўскага прыходу
Дыялог Здзіслаў Сіцька — Касцёл па-над Шчарай
Крыж заслугі. Руслан Равяка. Наша Ніва
